مسجد صبور مسجد كوچكي در منطقه قديمي بحرين است كه شيخ محسن صبور آن را بنا كرده است. معجزه اين مسجد، اين است كه هيچ نوع سقفي را قبول نمي كند. بسياري از مردم سعي كرده اند كه سقف از سيمان يا شاخه هاي خرما يا انواع ديگر پوشش ها بر آن بسازند، ولي باز روز بعد ديده اند كه سقف خراب شده است.

مسجدي در بحرين سقفش را باز نگهداشته تا زماني كه حضرت مهدي (عج) ظهور كند. از علامت هاي ظهور، قضيه مسجد صبور در روستاي زنج است. شيخ البجلي شخصي را ديده است كه آثار هيبت و شكوه و جلال در او آشكار بوده و در خرابه اي نماز مي خواند. به او مي گويد: بفرماييد مسجد و آنجا نماز بخوانيد.

فرمود: نه اين در اصل مسجد است. به اهل روستا دستور بده كه اين مسجد را بنا كنند.

به او گفت: تو كيستي؟

فرمود: من صاحب الأمر هستم.

پس دامن او را مي گيرد و دستش را مي بوسد. امام به او مي فرمايد: فرمود: اين كا را انجام بده. و خود نقشه مسجد و حدودش را مي كشد.

شيخ البجلي مي گويد: مولاي من! اگر براي بناي مسجد پولي از مردم روستا طلب كنم، آنها مرا متهم به جمع آوري صدقه براي خودم مي كنند. علامتي كه با آن اين تهمت را از خود دفع كنم، چيست؟

فرمود: اين مسجد هيچ سقفي را قبول نمي كند، تا زماني كه من غايبم.

پس مسجد را بنا كردند و سعي كردند سقفي بر آن نهند، ولي هر بار سقف فرو مي ريخت.

تا آنكه دولت، شيعيان را به دروغ متهم كرد و پليس بر مسجد گماشت و آن را سقفي بسيار محكم نهادند تا شايد بتوانند اين كرامت را دفع كنند و به گمان خود، دروغ شيعيان را ثابت نمايند.

نگهبانان را بر آن گماشتند تا هيچ كس سقف را ويران نكند، ولي شب خواب بر آنها غلبه مي كند و صبحگاه مي بينند كه سقف مسجد از جا كنده شده و به طرف ديگر واژگون شده است؛ مانند در قوطی اي كه در آن را برگردانده باشند.

و اين مسجد تا به امروز بدون سقف مانده است تا ظهور حضرت حجّت (عج).